Vloeibaar Kristal Displays
In 1888 werd de vloeibaar kristallijne fase voor het eerst waargenomen. Friedrich Reinitzer nam optische anisotropie aan gesmolten cholesteryl benzoaat waar met een polarisatie microscoop. Het verschijnsel trad op in een bepaald temperatuur traject en werd toegeschreven aan het bestaan van een vloeibaar kristallijne fase. De eigenschappen vormen een soort van mengeling van de vaste vloeistof fase: enerzijds vertoont een vloeibaar kristal een stromingsgedrag, anderzijds bezit het ook eigenschappen die kenmerkend zijn voor de vaste kristallijne fase, zoals dubbele breking van licht.