Adaptieve optiek: hedendaagse technologie geeft klassieke optica nieuwe pulsen
Het principe van adaptieve optiek werd al in 1953 door H.W.Babcock voorgesteld maar de praktische bruikbaarheid werd pas in de herfst van 1989 aangetoond met de ESO-telescoop in de Haute Provence. Afgezien van militaire toepassingen ligt het civiele toepassingsgebied van adaptieve optiek voorkopig nog bij de astronomische systemen, waar atmosferische storingen tot voor kort de belangrijkste beperkingen vormden voor het bereiken van theoretisch haalbare oplossend vermogen. De enige remedie leek het plaatsen van een telescoop in de ruimte, met alle praktische bezwarenm van dien. Adaptieve optiek heeft het echter mogelijk gemaakt de invloed van atmosferische storingen voor een belangrijk deel te compenseren. Een overzicht van adaptieve systemen wordt in dit artikel beschreven.